Soms zit het mee …

Ik heb al een tijdje niet geschreven; er gebeurt hier zoveel en elke keer als ik bedacht heb wat ik jullie ga vertellen is het alweer anders als ik het wil gaan plaatsen.
Het wordt een verhaaltje met van alles wat - als ik het per dag moet gaan beschrijven, moeten jullie snipperdagen opnemen om alles te kunnen lezen. ;-)

HET LAND:

Daar is nogal wat om te doen geweest de laatste week. Vorige week was het ineens een paar dagen droog. Na een paar telefoontjes werd ons verteld dat de machine onderweg was om een start te maken met het stuk weg dat aangelegd moest worden. We zijn naar het land gereden en ineens was daar de council ook. Nog een keer kijken en hé .. Daar waren Captain West en Captain Freemantle ook en het werd nog drukker. Capt. West heeft vervoer geregeld voor de caravan en van het bedrijf dat dat gratis (!!) gaat verzorgen kwamen ook nog een paar mannen. Ze hebben de plek bekeken en de fundering die we zelf moesten verzorgen is ook ineens van de baan: Oh dat doen wij wel als we de caravan maandag (!!) komen brengen. JIPPIE !!!!
De machine was inmiddels gearriveerd en langzaam maar zeker begon er een weggetje te ontstaan. De machine was niet krachtig genoeg om het ook helemaal af te maken, daar zou de volgende dag een ‘grader’ voor komen. Het ging ineens weer allemaal zo vlotjes dat we er deze keer ook wel vetrouwen in hadden dat dat zou gebeuren.
Tot zover ging het goed …
De volgende dag lagen de kaarten ineens weer anders. De grader is inderdaad (en nog redelijk rond de afgesproken tijd ook) gekomen - een immens grote machine. En dat is gelijk ook alles wat ik daarover kan zeggen, hij heeft zonder ook maar een meter op het land gereden te hebben weer moeten vertrekken.
Ik zal proberen uit te leggen wat er is gebeurd, maar het heeft alles te maken met de Zulu-cultuur en dat zal voor ons westerlingen niet altijd te begrijpen / volgen zijn.

In de Zulu-cultuur is de Chief de belangrijkste persoon. Hij is degene die Isolabantu het land heeft geschonken. Nu is het zo dat dat land eerst eigendom was van anderen en de ‘regel’ is dat als je niets met je land doet, de Chief dat land na een bepaalde tijd terug kan nemen en er een andere bestemming aan kan geven. Tot zover niets aan de hand; er was al 6 jaar niets met het land gebeurd, dus de Chief heeft het land een nieuwe bestemming gegeven. Wat niemand had verwacht: op het moment dat de grader arriveerde kwamen ineens overal mensen vandaan die hun land opeisten … Oeps, probleempje dus. Gelukkig kennen we het telefoonnummer van Capt. West inmiddels bijna uit ons hoofd, dus die werd maar weer eens gebeld. Hij heeft een wagen met 2 politiemannen onze kant opgestuurd en zij zijn met deze mensen gaan praten. Toen ze terugkwamen kregen we te horen dat alles stilgelegd moest worden tot alles zou zijn opgelost en de Chief moest gebeld worden.
Ik ga het niet allemaal uitleggen - is veel te ingewikkeld - maar het komt erop neer dat Isolabantu alle recht had op dat land, maar met kwade ‘ex-eigenaren’ wordt het erg lastig werken voor ze. Dat leek niemand een goed idee en inmiddels (een week later) is het probleem opgelost. Het land blijft nu eigendom van deze families en Isolabantu heeft een ander stuk land toegewezen gekregen. Het is daar vlakbij en het is wel een stuk kleiner, maar ook veel vlakker. Er moet wel weer een machine komen en we hopen dat dat morgen nog gaat lukken. Capt. West had namelijk al weer een nieuw scenario klaar en woensdag hadden ze al vrijgehouden om de caravan te brengen. (kunnen jullie het nog volgen ? ;-))
De chief heeft nog wel het een en ander te regelen met de klagende families, maar daar hebben wij verder niets meer mee te maken.
Wat ik nog vergeet te vertellen is dat ze de avond voordat de grader kwam uit boosheid het signboard maar even hebben vernield - heel fijn …

HOME-AFFAIRS:

Bij home-affairs regel je alles voor wat betreft identiteitsbewijzen, paspoorten, visa en meer van dat soort zaken. Ik had daar nog nooit mee te maken gehad en vanmorgen was ik daar voor het eerst. Ik ga niet uitleggen hoe of wat; wat er allemaal aan vooraf is gegaan staat op Gunter zijn weblog: http://www.gunterg.blogspot.com

WERKEN:

Op enkele mooie dagen na is het weer nog steeds bagger en regent het weer om de haverklap. Ik ben dus niet echt meer aan de wandel. Wel heb ik vorige week babykleding en dekentjes gebracht bij een vrouw die in februari een tweeling verwacht. Ze was er ongelooflijk blij mee en bleef maar herhalen dat de kindjes nu geboren kunnen worden omdat ze kleertjes voor ze heeft - heel ontroerend.
De rest van deze week is isolabantu druk bezig met een planning voor 5 december. Ze organiseren dan een evenement in het kader van wereld-aidsdag (dat is op 1 december) en dat is echt iets wat ze zelf moeten doen; ik vind het al heel bijzonder dat ik met de vrijwilligers mee mag lopen tijdens de reguliere werkzaamheden en zo kan ervaren wat zij dagelijks doen.

xxx

http://www.isolabantu.org